Μισθοι και δικαιωματα εργαζομενων – εργοδοτων
Ασφάλιση και δικαιώματα υπαλλήλων εστίασης και προβλήματα εργοδοτών
Η περίπλοκη σχέση ανάμεσα στον εργαζόμενο και στον εργοδότη.
Εδώ και πολλά χρόνια η σχέση μεταξύ του εργοδότη και του εργαζομένου “προβληματίζει” σε μεγάλο βαθμό τον πολιτισμό. Παρακάτω, αναγράφονται τα προβλήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι υπάλληλοι σεζόν καθώς και οι εργοδότες στην εστίαση, με τον έναν να διεκδικεί όλα τα δικαιώματα του καθώς και ένα σωστό περιβάλλον εργασίας και τον άλλον να διευθύνει μια επιχείρηση με κέρδος, σύμφωνη με τον νόμο και σεβόμενη του υπαλλήλου της.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα αποτελεί το φορολογικό σύστημα της χώρας μας, το οποίο δεν είναι δίκαιο και αποτελεσματικό. Παρατηρούνται ανισότητες, καθίσταται περίπλοκο και εμποδίζει την σωστή επιχειρηματική δραστηριότητα. Αξίζει να αναφερθεί πως η Ελλάδα ανήκει στην λίστα με τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μάλιστα είναι τρίτη στην κατάταξη με τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εισφορές. Σε παγκόσμιο επίπεδο, στόχος είναι να ελαττωθούν οι φορολογικοί συντελεστές και οι ασφαλιστικές εισφορές καθώς και να μεγιστοποιηθεί η φορολογική βάση. Αντιθέτως στην Ελλάδα, ο συντελεστής αυξάνεται με το πέρασμα των χρόνων, η πλειοψηφία των εσόδων εισπράττεται από φόρους, κυρίως έμμεσους, π.χ. Φ.Π.Α., αλλά και από φορολογικούς νόμους που ψηφίζονται.
Είναι προφανές, πως όλα αυτά τα προβλήματα οδηγούν σε μια κατάσταση κατά την οποία οι πολίτες, οι επιχειρήσεις και οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν ενημερώνονται για το τι ισχύει και τι όχι . Έτσι δημιουργείται ένα διοικητικό βάρος στους εργοδότες . Ως γνωστόν, οι δαπάνες μιας επιχείρησης στο χώρο της εστίασης είναι τεράστιες και για να επιβιώσει θα πρέπει να περιορίσει το εργατικό κόστος. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί δηλώνοντας την εργασία ενός υπαλλήλου ως μερική απασχόληση παρόλο που ο ίδιος δουλεύει πλήρης ωράριο ή ακόμη και χωρίς να είναι δηλωμένος, κινήσεις οι οποίες είναι παράνομες.
Για να αποφευχθεί όλο αυτό, προτείνεται ένας έλεγχος, μέσα από τον οποίο κάθε εργαζόμενος έχει την δυνατότητα να υπολογίσει της εισφορές του με βάση την αντίστοιχη θέση που κατέχει στον χώρο της εστίαση. Παραδείγματος χάρη, ένας μπαρίστα μερικής απασχόλησης το ελάχιστο μεροκάματο που μπορεί να πάρει είναι περίπου 33 ευρώ την ημέρα για 4 ώρες καθημερινά, δηλαδή 294,8 ευρώ τον μήνα και το κόστος στον εργοδότη του να αγγίζει τα 438 ευρώ. Αν όμως εργαζόταν πλήρες ωράριο θα έπρεπε να πάρει 704 ευρώ καθαρά και θα κόστιζε στον εργοδότη 1.046 ευρώ. Αυτό που παρατηρείται συχνά είναι να δουλεύει κάποιος πλήρης απασχόληση και να πληρώνεται για μερική απασχόληση. Και το ερώτημα που τίθεται σε αυτό το σημείο είναι:
«Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;»
Συμβαίνει διότι οι εισφορές που αναφέρθηκαν παραπάνω κοστίζουν αρκετά. Νόμιμα ο μπαρίστας θα έπαιρνε 704 ευρώ καθαρά, ενώ άτυπα θα πληρωνόταν καθαρά 902 ευρώ, με τα 294 να είναι δηλωμένα και τα υπόλοιπα αδήλωτα, έτσι η επιχείρηση ζημιώνεται το ίδιο, περίπου 1.046 ευρώ. Τα χρήματα που χάνονται και από τους δυο, εργαζόμενο και εργοδότη, όταν είναι σύμφωνοι με τον νόμο, καλύπτουν τις συνταξιοδοτικές ανάγκες, ενώ παράλληλα, η σύνταξη του εργαζομένου πρόκειται να είναι μικρότερη από τα χρήματα που δίνει σήμερα, ξοδεύοντας τα από τον τωρινό μισθό του.
Συμπεραίνουμε λοιπόν, πως όλα τα παραπάνω οδηγούν και τους δυο στην παρανομία. Από την μία ο εργαζόμενος δεν έχει κάποιο κέρδος αν πηγαίνει σύμφωνα με τον νόμο ενώ ο εργοδότης δεν προτιμά να ανταποκριθεί σε όλες αυτές τις κρατικές υποχρεώσεις με αποτέλεσμα να επιθυμεί να διατηρεί ανοιχτή την επιχείρηση του ακόμη και αν παρανομεί. Ως αποτέλεσμα, κανένας από τους δυο δεν είναι σωστός και συνεπής απέναντι στις κρατικές του υποχρεώσεις. Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη και καμία ομαλή συμβίωση σε εργασιακό επίπεδο. Ενώ γνωρίζουμε αυτά τα προβλήματα, το κράτος συνεχίζει και διατηρεί αυτή την κατάσταση στο τομέα της εστίασης. Συνεχίζει με την επιβολή των εισφορών και δίνει την εντύπωση στους εργαζόμενους ότι ο εργοδότης θέλει να τους εκμεταλλευτεί.
Είχατε ποτέ κάποια παρόμοια εμπειρία;
Εκφράστε την δική σας γνώμη!